Depresja to zaburzenie psychiczne, którego powszechność występowania jest już na tyle duża, że określa się je jako problem cywilizacyjny. To właśnie osoby z depresją najczęściej decydują się na podjęcie próby samobójczej. Aby jednak możliwe było stwierdzenie, że mamy do czynienia z tą przypadłością, objawy powinny mieć charakter przewlekły – krótkotrwały smutek spowodowany trudną sytuacją losową, nie jest jeszcze depresją.
Menu:
- Jak rozpoznam depresję?
- Oznaki depresji
- Depresja a poczucie winy i niska samoocena
- Depresja – objawy fizyczne
- Czym objawia się depresja
Jak rozpoznam depresję?
Aby rozpoznać depresję konieczne jest stwierdzenie szeregu objawów o charakterze somatycznym oraz charakterystycznych dla tego zaburzenia zachowań. Przede wszystkim chory traci umiejętność odczuwania uczuć – towarzyszy mu jedynie nieustanny stan apatii oraz zniechęcenia. Często nie jest w stanie wyjść rano z łózka i podjąć się wykonywania codziennych obowiązków. Nic go nie cieszy, na wszystko jest obojętny i nie widzi potrzeby dbania o siebie. Zaczyna zaniedbywać nawet obowiązki zawodowe i rodzinne, a także higienę osobistą. Traci poczucie sensu życia i zaczynają go dopadać myśli samobójcze, które mogą przerodzić się w próby odebrania sobie życia.
Oznaki depresji
Rozpatrując oznaki depresji, możemy zwrócić uwagę na niemal całkowite wycofanie się z kontaktów społecznych. Chory nie ma ochoty nawiązywania jakichkolwiek relacji – najchętniej zamknąłby się w swoim pokoju i spędzał w nim całe dnie. Osoba z depresją zachowanie wykazuje na tyle niezrozumiałe dla otoczenia, że może być oskarżana o lenistwo i egoizm. W rzeczywistości jednak jest pogrążona w głębokim cierpieniu, którego często nawet sama nie jest świadoma. Wszystko z powodu zamrożenia uczuć, niedopuszczania ich do siebie i niewyrażania. Chory stosuje szereg mechanizmów obronnych takich jak zaprzeczanie, wyparcie, unikanie czy sublimacja.
Depresja a poczucie winy i niska samoocena
Zazwyczaj występują również takie symptomy depresji jak niskie poczucie wartości oraz poczucie winy. Kiedy je obserwujemy, możemy stwierdzić już początki depresji. Objawy zmian emocjonalnych u osoby z depresją to również tendencje do porównywania się z innymi oraz postrzegania siebie wyłącznie w negatywnym świetle. Przestaje dostrzegać jakiekolwiek swoje zalety, natomiast widzi jedynie wady. Poczucie winy może być spowodowane oskarżaniem ze strony bliskich osób, a także zbyt wygórowanymi wymaganiami stawianymi sobie samemu.
Depresja – objawy fizyczne
Zaburzeniu temu towarzyszą również różnego typu somatyczne objawy depresji. Mają one związek zwłaszcza z odczuwanym lękiem, kiedy rozwinęła się silna depresja. Fizyczne objawy depresji, jakie najczęściej wówczas się pojawiają, to m.in.:
- napady szybkiego bicia serca,
- suchość w ustach,
- drżenie lub sztywność mięśni,
- częste bóle głowy,
- bezsenność,
- problemy z zachowaniem koncentracji,
- nadmierna potliwość,
- zawroty głowy,
- ciągłe poczucie osłabienia,
- naprzemienne napady zimna i gorąca,
- słowotok,
- parcie na pęcherz,
- niemożność oddawania moczu lub stolca,
- napady paniki spowodowane obawą o własną śmierć.
Osoba z depresją wykazuje również typowe dla tej przypadłości zachowanie, jakim jest samokaleczanie się oraz szantażowanie bliskich osób popełnieniem samobójstwa, a nieraz także rzeczywiste próby odebrania sobie życia.
Skoro już wiesz czym objawia się depresja, nie lekceważ tego stanu!
Teraz nie powinieneś mieć już żadnych wątpliwości odnośnie tego, jak rozpoznać depresję. Warto jednak pamiętać o tym, że ostateczną diagnozę jest w stanie postawić jedynie specjalista – lekarz psychiatra lub psychoterapeuta. Warto dowiedzieć się, do kogo konkretnie udać się ze swoją dolegliwością.
Źródła:
- Depression: Understanding The Symptoms, Diagnosis And Treatment Options, Evan Bradley, 2016, ISBN: 8822872851, 9788822872852
- Depresja: dlaczego powstaje i jak ją przezwyciężać, Paul Hauck, Książka i Wiedza, 1998, ISBN: 8305130231, 9788305130233
A dla mnie to tylko zwykła ludzka bezradność…
Gdyby ludzie uprawiali więcej sportu, nie wciskali w siebie śmieciowego jedzenia i dbali o poziom witamin, to by się tak nad sobą nie użalali. Ot co.
Ja często stosuję suplementację i się tego nie wstydzę. Uważam, ze trzeba pomagać organizmowi i jeżeli czegoś brakuje to wtedy uzupełniać niedobory. Obecnie stosuję Neuromood i jest kozak. Nic mi nie dolega.
Najgorsze jest to, że od zwykłego samopoczucia już niedaleko do depresji! Ciężko to rozróżnić.
Bardzo często mam właśnie bóle głowy, pocę się i kręci mi się w głowie. Boję się, że już mnie dotyka jakaś depresja, a mam dopiero 23 lata… :/
Po zmianie pracy czułam się ciągle zmęczona. Ale kto by nie był, jeśli do tej pory pracował przy biurku, a musiał przejść do branży gastronomicznej i zasuwać jako kelnerka?
Po dwóch miesiącach doszły problemy ze snem – co dziwne, bo przecież po takim wysiłku fizycznym powinnam padać z nóg i zasypiać w 3 min.
Do tego doszły wybuchy złości – nakrzyczałam na dziecko, które biegało po sali. Myślałam, że rodzice dzieciaka mnie zabiją.
Kierowniczka dała mi parę dni wolnego na „ogarnięcie się”. Poszłam prywatnie do psychoterapeuty. Okazało się, że podejrzewaja u mnie depresję, ale równie dobrze to może być po prostu nerwica i niedobory. Zaczęliśmy od suplementacji, dał mi 3 miesiące – w tym czasie, jeśli coś by się polepszył/pogorszyło miałam go o tym informować.
U mnie okazało się to po prostu niedoborem witamin B, magnezu i zaburzeniami z serotoniną. Miałam to szczęście, że Pan Albert jest na bieżąco z najnowszymi badaniami i na recepcie dostałam neuromood. Naturalny i bepieczny, bez skutków ubocznych typowych dla mocnych antydepresantów.
Z jakiego miasta jesteś? Gdzie cię lekarz przyjął? Czytałam o szafranie i bardzo chciałabym go dostać, jednak, jeśli piszesz, że jest na receptę… Nie mam pojęcia, jaki lekarz mi go przepisze.
Ja byłam na Woli. Ale spokojnie, neuromood wcale nie jest na receptę… Po prostu dostałam go razem z zaleceniami na jednej recepcie! Źle się wyraziłam. Po prostu wchodzi na https://neuromood.pl/ i kupujesz, ile opakowań chcesz. A w aptekach – nie wiem!